ԱՆՀԱՏ
"ՄՐՑԱՐՇԱՎԵՐՆ ԻՄ ԿՅԱՆՔՆ ԵՆ": ԶԱՐԵՀ ՌԵՆՈ ՔԱՐԻՄՅԱՆ
28 Մարտ 2013
Այսօր մեր "Անհատ” խորագրի առաջին հյուրը ամերիկաբնակ հայազգի առաջին մոտոմրցարշավորդ Զարեհ Ռենո Քարիմյանն է: Սա Զարեհի հայկական կայքին տրված հարցազրույցի առաջին մասն է: Այն մի գուցե որոշակիորեն կարճ է, սակայն բավական պարզ ու չափազանց անկեղծ: Մինչ մենք նախապատրաստում էինք այս հրապարակումը Զարեհը հասցրեց նաև զրուցել ամերիկյան Kawasaki USA պաշտոնական կայքին սեփական նվաճումների և նպատակների մասին: Հենց Զարեհի համաձայնությամբ մենք մեր նյութի մեջ օգտագործել ենք նաև այդ հարցազրույցում հայտնած որոշ մտքեր: Կարծում ենք նմանատիպ ծանոթությունները թույլ կտան մեզ ավելի հետևողական զարգացնել ավտո- և մոտոսպորտը Հայաստանում:
Եվ այսպես, Զարեհ Ռենո Քարիմյան, ծնվել է 1978թ. հոկտեմբերի 9-ին Գլենդեյլում, Կալիֆորնիա: Առաջին հայ պրոֆեսիոնալ մոտոմրցարշավորդն է:
Autoplus – Զարեհ,
խնդրում ենք մի քանի բառ Ձեր մասին:
Զ.Ռ.Ք. – Ինչպես արդեն ասվեց ծնվել եմ Գլենդեյլում` չնայած ծնողներս Իրանից էին: Իմ ծննուդից հետո ողջ ընտանիքով ժամանակավոր նորից մեկնեցինք Իրան և վերդարաձանք ԱՄՆ միայն, երբ արդեն հինգ տարեկան էի: Ես մեծացել եմ Գլենդեյլում, որտեղ իմ մանկության խաղընկերները բոլորն էլ հայ էին: Ես էլ եմ զտարյուն հայ, կինս էլ: Մենք հպարտանում ենք մեր ծագմամբ ու հուսով եմ` կկարողանանք փոխանցել մեր մշակույթն ու ավանդույթները մեր երեխաներին:
Autoplus – Հասցրել եք լինել Հայաստանում?
Զ.Ռ.Ք. – Ցավոք սրտի` ոչ: Մրցաշարերի մասնակցությունը ազատ ժամանակ չի թողնում: Սակայն ես համոզված եմ, որ վաղ կամ ուշ` անպայման կայցելեմ Հայրենիք:
Autoplus – Երբ նկատեցիք արագության, մասնավորապես մոտոսպորտի նկատմամբ Ձեր մեջ առկա կիրքը? Հիշում եք Ձեր առաջին մոտոցիկլը?
Զ.Ռ.Ք. – Ես 17 տարեկան էի, երբ ավագ զարմիկիս հետ, ով
արդեն կապ ուներ մոտոցիկլների հետ, որպես հանդիսատես առաջին անգամ այցելեցի մոտոմրցույթի:
Արագության զագցողությունն ու մրցարշավորդների խիզախությունը ցնցեցին ինձ: Այդ պահից
մի նպատակ էի տեսնում կյանքում` հայտնվել այս զարմանահրաշ մարդկանց շրջապատում, դառնալ
նրանցից մեկը: Ես ձեռք բերեցի իմ առաջին մոտոցիկլը և վարում էի հարազար փոխոցներում
ու կանյոններում: Առաջին մրցումը, որին մասնակցեցի, տեղի ունեցավ Ուիլլոու-Սփրինգսում
1998թ.: Այսպես սկսվեց իմ ուղին:
Autoplus – Ինչպիսին էր այդ առաջին մրցումը? Հիշում եք արդյոք առաջին հաղթանակը, առաջին հիասթափությունը:
Զ.Ռ.Ք. – Իհարկե: Առաջին մրցումից առաջ շատ հուզված էի` արդյունքում գրավեցի վեցերորդ տեղը: Իսկ առաջին հաղթանակը տոնեցի 2002 թ. օգոստոսին: Մինչ օրս չեմ մոռացել այդ զարմանալի զգացողությունը: Հիասթափությունների առումով պետք է ասեմ, որ մոտոմրցավազքը շատ բարդ ու ծանր մարզաձև է: Եթե անընդհատ ձգտում ես լինել լավագույնը, ապա անպայման կհանդիպես նաև հիասթափությունների: Խնդիրն այն է, որ չպետք է թողնես, որ հիասթափությունները կանգնեցնեն քեզ: Պետք է քաղես բոլոր անհրաժեշտ դասերն ու շարունակես առաջ ընդանալ:
Autoplus – Ինչ ասել է` պրոֆեսիոնալ մոտոմրցարշավորդ?
Զ.Ռ.Ք. – Մոտոմրցավազքն իմ կյանքն է: Ես ունեի մանկական երազանք, սակայն ամեն կողմից լսում էի` թե խելքս թռցրել եմ: Ես չգիտեի ոչ մի բան ոչ մոտոցիկլների, ոչ էլ մրցավազքերի մասին: Ես չունեի լուրջ օժանդակություն, սակայնես աշխատում էի ու աշխատում: Մինչ օրս էլ ես աշխատում եմ թե մրցավազքերի, թե մարզումների ժամանակ, ամեն օր և ամեն ժամ:
Autoplus – Ինչ նպատակներ ունեք մոտակա 2-3 տարիների համար?
Զ.Ռ.Ք. – Շատ կուզենայի մասնակցել միջազգային մրցաշարերի Հայաստանի դրոշի ներքո: Օրինակ, Worlds Superbike Series մրցաշարի փուլերից մեկը տեղի է ունենում Մոսկվայում` հրաշալի կլիներ դուրս գալ այդտեղ մեկնարկի: Դա կդառնար իմ երaզանքի իրականացումը` մրցել աշխարհի լավագույն սպորտսմենների հետ: Հարցը հիմնականում ֆինանսական կողմն է: Դժվար է դուրս գալ միջազգային ամենաբարձր մակարդակ առանց լուրջ հվանավորչական օժանդակության:
Autoplus – Ինչ կասեք Հայաստանում մրցումների կամ ցուցադրական ելույթների կազմակերպման մասին? Պատրաստ եք Ձեր ժամանակն ու գիտելիքները ներդնել նմանատիպ նախագծերում?
Զ.Ռ.Ք. – Հրաշալի կլիներ դպրոց բացել այստեղ և սովորեցնել հայ երիտասարդներին մոտոցիկլ վարել, մրցել ու հաղթել: Ամերիկայում ես հիմնել եմ հայ մարզիկներին օժանդակող մի նախագիծ, որը հուսով եմ կունենա իր դրական արդյունքները: Իրականում Հայաստանը հրաշալի վայր է` բաց երկնքի տակ մրցումներ կազմակերպելու համար:
Սա Զարեհ Ռենո Քարիմյանի հետ մեր կայացած զրույցի առաջին մասն էր: Երկրորդում մենք ավելի հանգամանորեն կծանոթանանք Քարիմյանի նախաձեռնած "Թիմ ԷՅՐ” (Team Armenian Internataional Racing) նախագծին: